Afbblog5Miranda.jpg

Dit is toch niet wat we willen voor onze jeugdzorgjeugd?

2 MIN READ
Miranda Broersen Miranda Broersen

Je verhaal doet me verdriet. Toen jij tien jaar geleden achttien werd, eindigde de voogdijmaatregel per direct op jouw verjaardag. Dus ik moest je loslaten, ook al voelde ik dat je kwetsbaar was . We hadden geregeld dat je in een kamer van de hulpverlening bleef wonen, dat je via hen geld zou krijgen en dat je begeleiding zou krijgen bij praktische zaken. Dan kon je in ieder geval je school afmaken. Ik heb je tien jaar niet gezien maar vandaag zit je tegenover me en vertelt: “Ik mocht blijven in de hulpverlening maar het was niet geregeld. Ik zat in een kamer maar de huur werd niet betaald. Toen er discussie kwam over wie dat ging betalen ben ik maar weggegaan”. 

We zitten op een terras en drinken wat. We hebben afgesproken omdat jij je dossier hebt opgevraagd en ik heb dat bij me. Je hoopt hierin de antwoorden te vinden op de vragen die je hebt over vroeger. Je wilt weten hoe het is gegaan in het pleeggezin waar je lang hebt gewoond en waarom je door moest stromen naar een kamerproject terwijl jij jezelf daar nog te jong voor vond. 

Ik wist dat jij het moeilijk ging krijgen  

Je vertelt me dat je in de prostitutie bent beland, hebt gezworven en bent geslagen. Je hebt dingen meegemaakt die je echt niemand toewenst. Omdat je geen adres had, kon je nergens terecht en kwam je nergens voor in aanmerking. Door de regels in Nederland kon je ook niet bij je moeder of opa wonen want dan zouden zij worden gekort op hun inkomen. En daar zou jij aan bij moeten dragen, maar van welk geld? Je vader was nog steeds ergens in het buitenland. Ik vind het naar om te horen, want ik wist dat je het moeilijk ging krijgen. Je had geen netwerk om op terug te vallen en je moest alles zelf gaan betalen met je bijbaantje. Ik heb wel gezegd dat je me altijd nog mocht bellen. Maar ja, jij was eindelijk van me af. 

De weg omhoog  

Je moeder en je opa zijn inmiddels overleden en je hebt voor ze gezorgd. Ik vind het fijn om te horen dat je dat voor hen hebt kunnen doen. Je vertelt met dat dat een waardevolle tijd voor je was. Het heeft het contact met je zussen herstelt en daarmee ook weer de weg omhoog. 

Ik ben zo blij om te zien dat het nu beter met je gaat. Je bent een enorme doorzetter. Uiteindelijk heb jij je diploma gehaald en nu heb je een vaste baan en een eigen woning. Je verzekert me dat je echt nooit gaat beginnen aan een man of aan kinderen. Jij houdt het liever bij je drie katten. 

Wellicht had jij je dan ook niet zo alleen gevoeld

Ik hoop zo dat jij in je dossier de antwoorden vindt die je zoekt en dat dat je rust geeft. Je hebt al zoveel achter de rug. Ik had je zo gegund dat jij meer ondersteuning had gekregen na jouw achttiende van dezelfde personen die al betrokken bij je waren. Ik weet zeker dat dit een enorm verschil voor je had gemaakt. Wellicht had je je dan ook niet zo alleen gevoeld. Want dat gevoel van eenzaamheid is vooral bij me blijven hangen. Dat is toch niet wat we willen voor onze jeugdzorgjeugd?

En mocht je nog meer vragen hebben, je mag me altijd bellen!

Artikel delen?
Welke beslissing is de juiste?

Zenuwachtig zit ik in de auto onderweg naar jou toe. Al sinds de start van de OTS ben ik hier mee bezig geweest, dat zijn nu ongeveer 4 maanden. Jij bent er ook veel mee bezig. Je stelt bijvoorbeeld veel vragen aan je pleegouders. En jJe wilt het nu ook wel eens van mij horen. Waar ga je nu eigenlijk wonen, waar mag je blijven?   

Mag ik dan bij jou?

Een echt thuis heb jij nog niet gehad. En dit terwijl een fijne plek die voor jou als thuis voelt nu juist zo belangrijk voor je is om je goed te kunnen ontwikkelen. Maar de plekken voor jou zijn niet vanzelfsprekend. Daar kun jij niets aan doen, zo is nu eenmaal het systeem: passende plekken zijn er niet genoeg. Toch doet het me pijn. Inmiddels ben je namelijk 16, en al 9 plekken verder.

Bij jou is altijd wat te beleven

Je hebt zelf niet zo’n fijn verleden en daar heb je ook last van. Je wordt regelmatig heel erg boos en gaat dan heel hard schreeuwen. Tijdens deze afspraak gaan we onze zorgen met jou bespreken. We hebben namelijk een Veilig Thuis-melding binnengekregen. Mijn collega en ik hebben ons voorbereid op een ingewikkeld gesprek. We weten niet goed wat we kunnen verwachten, hopelijk valt het mee.

Samen is beter dan alleen!

Ik draag mijn collega’s op handen, zou nooit meer andere collega’s willen, en kan echt mezelf zijn in het team. Maar wat voor invloed de samenwerking met mijn collega’s op mijn werkplezier had, realiseerde ik mij pas toen het even minder lekker ging…

Kun jij er gewoon even zijn voor mij?

Wat je ouders nu aan het doen zijn? Geen idee. Dat maakt voor nu ook even niet uit, want ik ben bij jou. Ik ben blij dat ik dat voor je kan doen. Er gewoon even voor je kan zijn wanneer je dit nodig hebt. Ook dat is onderdeel van mijn werk als jeugdreclasseerder.

De bloggers

Over ons

De Jeugd- & Gezinsbeschermers staat voor de bescherming van kwetsbare kinderen en het versterken van gezinnen en jongeren. Samen met het gezin of de jongere versterken we wat goed gaat en gaan we aan de slag met wat beter kan en moet. Met onze blogs geven we een inkijkje in ons werk: met verhalen over onze drive, wat ons raakt, wat ons verrast en waar we op vastlopen.

Blijf op de hoogte

    © Copyright 2023 De Jeugd- en Gezinsbeschermers
    Aan deze website kunnen geen rechten worden ontleend.