Je verhaal doet me verdriet. Toen jij tien jaar geleden achttien werd, eindigde de voogdijmaatregel per direct op jouw verjaardag. Dus ik moest je loslaten, ook al voelde ik dat je kwetsbaar was . We hadden geregeld dat je in een kamer van de hulpverlening bleef wonen, dat je via hen geld zou krijgen en dat je begeleiding zou krijgen bij praktische zaken. Dan kon je in ieder geval je school afmaken. Ik heb je tien jaar niet gezien maar vandaag zit je tegenover me en vertelt: “Ik mocht blijven in de hulpverlening maar het was niet geregeld. Ik zat in een kamer maar de huur werd niet betaald. Toen er discussie kwam over wie dat ging betalen ben ik maar weggegaan”. 

We zitten op een terras en drinken wat. We hebben afgesproken omdat jij je dossier hebt opgevraagd en ik heb dat bij me. Je hoopt hierin de antwoorden te vinden op de vragen die je hebt over vroeger. Je wilt weten hoe het is gegaan in het pleeggezin waar je lang hebt gewoond en waarom je door moest stromen naar een kamerproject terwijl jij jezelf daar nog te jong voor vond. 

Ik wist dat jij het moeilijk ging krijgen  

Je vertelt me dat je in de prostitutie bent beland, hebt gezworven en bent geslagen. Je hebt dingen meegemaakt die je echt niemand toewenst. Omdat je geen adres had, kon je nergens terecht en kwam je nergens voor in aanmerking. Door de regels in Nederland kon je ook niet bij je moeder of opa wonen want dan zouden zij worden gekort op hun inkomen. En daar zou jij aan bij moeten dragen, maar van welk geld? Je vader was nog steeds ergens in het buitenland. Ik vind het naar om te horen, want ik wist dat je het moeilijk ging krijgen. Je had geen netwerk om op terug te vallen en je moest alles zelf gaan betalen met je bijbaantje. Ik heb wel gezegd dat je me altijd nog mocht bellen. Maar ja, jij was eindelijk van me af. 

De weg omhoog  

Je moeder en je opa zijn inmiddels overleden en je hebt voor ze gezorgd. Ik vind het fijn om te horen dat je dat voor hen hebt kunnen doen. Je vertelt met dat dat een waardevolle tijd voor je was. Het heeft het contact met je zussen herstelt en daarmee ook weer de weg omhoog. 

Ik ben zo blij om te zien dat het nu beter met je gaat. Je bent een enorme doorzetter. Uiteindelijk heb jij je diploma gehaald en nu heb je een vaste baan en een eigen woning. Je verzekert me dat je echt nooit gaat beginnen aan een man of aan kinderen. Jij houdt het liever bij je drie katten. 

Wellicht had jij je dan ook niet zo alleen gevoeld

Ik hoop zo dat jij in je dossier de antwoorden vindt die je zoekt en dat dat je rust geeft. Je hebt al zoveel achter de rug. Ik had je zo gegund dat jij meer ondersteuning had gekregen na jouw achttiende van dezelfde personen die al betrokken bij je waren. Ik weet zeker dat dit een enorm verschil voor je had gemaakt. Wellicht had je je dan ook niet zo alleen gevoeld. Want dat gevoel van eenzaamheid is vooral bij me blijven hangen. Dat is toch niet wat we willen voor onze jeugdzorgjeugd?

En mocht je nog meer vragen hebben, je mag me altijd bellen!